Rondreis Indonesië: Bali/Java

Hoi allemaal!

Zo, waar waren we ook alweer gebleven? Oja Indonesië! Nadat Maarten’s vader en zijn vriendin waren aangekomen voor een kort vakantiebezoek hebben we een aantal dagen lekker en welverdiend gerelaxed in een luxe hotel resort in Benoa (helemaal onderin Bali). Verder hebben we met z’n vieren enige sightseeing gedaan en een aantal dingen op Bali bezocht zoals de wereldberoemde (en veeeeels te toeristische) Tanah Lot tempel, Ubud (Monkey Forest), Pura Luhur Uluwatu en een surfwedstrijd op Padang Padang Beach. Nadat ze waren vertrokken terug naar Nederland besloten wij om onze reis voort te zetten en om richting het volgende eiland Java te gaan. We reden naar het busstation in Denpasar om daar de bus naar Probolinggo te pakken. Bij het station aangekomen in onze taxi viel het sommige omstanders al op dat er twee toeristen in de taxi zaten. Een groep van ongeveer 10 man kwam rondom de taxi staan en de deur werd al voor ons opengedaan. Het werd ons al snel duidelijk dat degene die ons als eerste wist te strikken dat wij met hun meegingen in de bus. We werden naar de bus gebracht en iedereen kwam ons helpen met onze bagage en in de bus werd zelfs ruimte voor ons vrijgemaakt zodat we naast elkaar konden zitten. Daarna begonnen we onze 8 uur durende trip naar Probolinggo. Achter het stuur hadden we volgens mij familie van Schumacher zitten, want in Indonesië rijden ze echt als gekken. Telkens inhalen ook al komt er verkeer aan en dat met een grote bus. Langs de weg kwamen we nog een bus tegen die in een greppel gereden was, wat ons natuurlijk niet zo heel erg verbaasde.

In Probolinggo aangekomen zijn we naar het hotel gegaan. Probolinggo zelf stelt niet veel voor en ons hotel lag een beetje afgelegen en de mensen in het hotel spraken totaal geen Engels. Toen Maarten even wat te eten wilde gaan halen, moest dit met de handen duidelijk gemaakt worden. De mannen waren super vriendelijk en zeiden dat hij achterop de scooter moest en brachten hem naar een klein winkeltje enkele kilometers verderop. De volgende dag werden we om 2 uur ’s nachts opgehaald om aan onze tour naar de Bromo vulkaan te beginnen. Eerst gingen we boven op een berg de vulkaan bij zonsopgang bekijken. Op het middenstation aangekomen moesten we van auto verwisselen naar een 4W Jeep. Alleen hoe hoger we kwamen hoe meer mensen we zagen met lange broeken, dikke jassen en zelfs sjaals, dit terwijl wij in onze korte broek en t-shirtje/hemdje achterin zaten (oké dat was misschien achteraf ook een beetje te nonchalant haha!). Toen we van auto moesten verwisselen vroegen we de man of hij heel even kon wachten op ons en besloten we toch maar even een jas, vest en lange broek aan te trekken en dat op de achterbank van de auto haha! Daarna werden we in een Jeep gestopt en reden we naar boven waar we de zonsopgang zouden bekijken.

Toen we na een lange rit boven aankwamen zagen we dat we niet de enige waren en daarmee bedoelen we echt niet de enige! Er stonden zeker meer dan 40 andere Jeeps geparkeerd met ieder 5/6 toeristen erin. Toen we boven aankwamen stond het echt helemaal vol met toeristen en konden we niet eens meer een goede plek vinden om de zonsopgang te zien aangezien een groot deel van de toeristen op de hekken waren gaan staan en daarmee het uitzicht voor de anderen verpestten. Toen de zon op was zagen we helaas niet al te veel omdat het te bewolkt was nog. We gingen snel naar beneden en reden toen naar de Bromo vulkaan. Onderweg hadden we een prachtig uitzicht op een paar vulkanen en bergen en maakten we een paar korte stops. Daarna reden we over een grote open vlakte vol met vulkanisch as naar de Bromo vulkaan. Hier hing ook een bijzondere sfeer. Je kwam met je Jeep aanrijden en werd door allemaal mannen op paarden achtervolgt. Ze wilden je namelijk graag tegen betaling naar de trap van de Bromo vulkaan brengen. Wij besloten te lopen en liepen zonder mondkapjes richting de trap. Achteraf hadden we er beter wel een paar kunnen kopen, want het stof van het as vloog alle kanten op en maakte het moeilijk om rustig adem te halen. Bovenop de Bromo vulkaan hadden we een prachtig uitzicht en zagen we tevens grote rookwolken uit de vulkaan komen. Ook op de vulkaan was er iets aparts. Veel locals stonden achter het hek waar de krater mee afgeschermd was. Ze hadden grote visnetten gemaakt en grote vangnetten van zeilen in de vulkaan opgezet, om alles wat in de vulkaan werd gegooid te kunnen opvangen. Volgens het hindoeïsme brengt het namelijk geluk als je wat in de vulkaan gooit. En zodra iemand ook maar iets in de vulkaan gooide sprongen ze er met zijn allen op af en probeerden ze het te vangen. Zo werd er geld in gegooid, maar zelfs een zak met uien en een zak met een levende kuiken/kip!

Daarna zijn we weer richting Probolinggo gegaan waar we de bus naar Yogyakarta pakten. Deze busreis zou volgens onze reisgids in totaal ’slechts’ 7 uur duren, maar duurde uiteindelijk maar liefst ongeveer 12 uur (!) en er werd weer als een gek gereden waardoor je door het gegas en gerem geen oog dicht kon doen. Een helse rit dus! Yogyakarta wordt gezien als de culturele hoofdstad van Indonesië waar we onder andere de Prambanan (groot Hindoe-Javaanse tempelcomplex) en de Borobudur (grootste Boeddhistische tempel ter wereld) hebben bezocht. Twee indrukwekkende bezienswaardigheden die beide op de UNESCO Werelderfgoedlijst staan. Beide waren echt prachtig! Verder hebben we nog wat monumenten bezocht en Fort Vredeburg wat een museum is over de oorlog tussen Nederland en Indonesië. Heel apart en confronterend om daar als Nederlander rond te lopen en te zien wat er allemaal gebeurd is tijdens het Nederlandse koloniale tijdperk. Hard maar ook enigszins grappig was een computerspelletje in het museum waar je als Indonesische soldaat langslopende Nederlandse soldaten moest doodschieten.

Binnenkort het tweede deel van dit reisverslag. Tot de volgende keer!